παράλλαμα

Αυτή η σελίδα μπήκε στον κατάλογο των κλίσεων που χρειάζονται έλεγχο.

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	παράλλαμα	τα	παραλλάματα
γενική		—		—
αιτιατική	το	παράλλαμα	τα	παραλλάματα
κλητική		παράλλαμα		παραλλάματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παράλλαμα < παράλλαγμα με αποβολή του [ɣ] πριν από [m] όπως στο πέταγμα > πέταμα

Προφορά

ΔΦΑ : /paˈɾa.la.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐ράλ‐λα‐μα

Ουσιαστικό

παράλλαμα ουδέτερο

• (ιδιωματικό) δύσμορφος άνθρωπος από αρρώστια ή κάκωση, κάτι δύσμορφο

  άλλες μορφές: παράλλαγμα

  ≈ συνώνυμα: έκτρωμα, τέρας

Μεταφράσεις

    παράλλαμα

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
• Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.