ντουλγέρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ντουλγέρης	οι	ντουλγέρηδες
γενική	του	ντουλγέρη	των	ντουλγέρηδων
αιτιατική	τον	ντουλγέρη	τους	ντουλγέρηδες
κλητική		ντουλγέρη		ντουλγέρηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ντουλγέρης < (άμεσο δάνειο) τουρκική dülger + -ης

Προφορά

ΔΦΑ : /dulˈʝe.ɾis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ντουλ‐γέ‐ρης

Ουσιαστικό

ντουλγέρης αρσενικό

• (παρωχημένο, επάγγελμα) ο ξυλουργός

Άλλες μορφές

• δουλγέρης
• ντουλγκέρης

Μεταφράσεις

    ντουλγέρης

→ δείτε τη λέξη ξυλουργός

Πηγές

• Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.