δουλγέρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	δουλγέρης	οι	δουλγέρηδες
γενική	του	δουλγέρη	των	δουλγέρηδων
αιτιατική	τον	δουλγέρη	τους	δουλγέρηδες
κλητική		δουλγέρη		δουλγέρηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δουλγέρης < ντουλγέρης

Προφορά

ΔΦΑ : /ðulˈʝe.ɾis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δουλ‐γέ‐ρης

Ουσιαστικό

δουλγέρης αρσενικό

• (παρωχημένο, επάγγελμα) άλλη μορφή του ντουλγέρης

Συγγενικά

• Δουλγέρης (επώνυμο)

Μεταφράσεις

    δουλγέρης

→ δείτε τη λέξη ξυλουργός

Πηγές

• ντουλγέρης – Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.