μεσομήρια

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /me.soˈmi.ɾi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : με‐σο‐μή‐ρι‐α

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

μεσομήρια ουδέτερο

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του μεσομήριο

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

μεσομήρια ουδέτερο

• (καθαρεύουσα) ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του μεσομήριον

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	τὰ	μεσομήριᾰ
γενική	τῶν	μεσομηρίων
δοτική	τοῖς	μεσομηρίοις
αιτιατική	τὰ	μεσομήριᾰ
κλητική ὦ!		μεσομήριᾰ
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μεσομήρια (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μεσο- (μέσον) + μηρίον συνήθως στον πληθυντικό τὰ μηρία (< μηρός) ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}

Ουσιαστικό

μεσομήρια ουδέτερο στον πληθυντικό

• (ελληνιστική κοινή, ανατομία) το μέρος του σώματος ανάμεσα στα σκέλη και μέχρι του πρωκτού

  ※  3ος αιώνας κε ⌘ Ιούλιος Πολυδεύκης (Pollux), Ὀνομαστικὸν, ελληνικο και λατινικό κείμενο (Άμστερνταμ: Ex Officina Wetsteniana, 1706), βιβλ. β΄, σελ. 245.

  τὰ δ' ἐντὸς τῶν μηρῶν παραμήρια, τὰ δὲ μεταξὺ αὐτῶν μεσομήρια

  ≈ συνώνυμα: κοχώνη

Πηγές

• μεσομήρια - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.