μελίσσιον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

μελίσσιον < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή μελίσσιον, υποκοριστικό για την αρχαία ελληνική μέλισσα

Ουσιαστικό

μελίσσιον ουδέτερο

1. (περιληπτικό) σμήνος από μέλισσες
2. κυψέλη όπου ζουν μέλισσες → δείτε το νεοελληνικό μελίσσι

Συγγενικά

• μελισσιώνας, μελισσιών

→ και δείτε τη λέξη μέλισσα

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	μελίσσιον	τὰ	μελίσσιᾰ
γενική	τοῦ	μελισσίου	τῶν	μελισσίων
δοτική	τῷ	μελισσίῳ	τοῖς	μελισσίοις
αιτιατική	τὸ	μελίσσιον	τὰ	μελίσσιᾰ
κλητική ὦ!		μελίσσιον		μελίσσιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μελισσίω
γεν-δοτ	τοῖν		μελισσίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μελίσσιον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μέλισσ(α) + υποκοριστικό επίθημα -ιον

Ουσιαστικό

μελίσσιον ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) υποκοριστικό του μέλισσα

Άλλες μορφές

• αττικός τύπος : μελίττιον

Πηγές

• Μελίσσιον, μελίσσιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.