μαρούλιον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ουσιαστικό

μαρούλιον ουδέτερο

• άλλη μορφή του μαρούλιν

Άλλες μορφές

• μαρούλιον

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	μαρούλιον	τὰ	μαρούλιᾰ
γενική	τοῦ	μαρουλίου	τῶν	μαρουλίων
δοτική	τῷ	μαρουλίῳ	τοῖς	μαρουλίοις
αιτιατική	τὸ	μαρούλιον	τὰ	μαρούλιᾰ
κλητική ὦ!		μαρούλιον		μαρούλιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μαρουλίω
γεν-δοτ	τοῖν		μαρουλίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαρούλιον (ελληνιστική κοινή) < λατινική *amarulus < amarus

Ουσιαστικό

μαρούλιον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• μαρούλι

Συνώνυμα

• θριδακίνη
• θρίδαξ