λαλαγγίτα
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | λαλαγγίτα | οι | λαλαγγίτες |
| γενική | της | λαλαγγίτας | — | |
| αιτιατική | τη | λαλαγγίτα | τις | λαλαγγίτες |
| κλητική | λαλαγγίτα | λαλαγγίτες | ||
| Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται. | ||||
| Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- λαλαγγίτα < μεσαιωνική ελληνική λαλαγγίτα < συμφυρμός των λαλάγγ(ι) + -ίτα, πιθανόν κατά το πίτα,[1] ή (ελληνιστική κοινή) λαλάγγ(η) + (τηγαν)ίτα [2]
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /la.laŋˈɟi.ta/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : λα‐λαγ‐γί‐τα
Ουσιαστικό
επεξεργασία
λαλαγγίτα θηλυκό
Μεταφράσεις
επεξεργασία
λαλαγγίτα
|
|
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ λαλαγγίτα - Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].
- ↑ λαλαγγίτα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Ετυμολογία
επεξεργασία
- λαλαγγίτα < συμφυρμός των λαλάγγ(ι) / λαλάγγιον + -ίτα, πιθανόν κατά το πίτα
Ουσιαστικό
επεξεργασία
λαλαγγίτα θηλυκό
- (γαστρονομία) είδος τηγανίτας, η λαλαγγίτα
Πηγές
επεξεργασία
- λαλαγγίτα - Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].