λίκνον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	λίκνον	τὰ	λίκνᾰ
γενική	τοῦ	λίκνου	τῶν	λίκνων
δοτική	τῷ	λίκνῳ	τοῖς	λίκνοις
αιτιατική	τὸ	λίκνον	τὰ	λίκνᾰ
κλητική ὦ!		λίκνον		λίκνᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λίκνω
γεν-δοτ	τοῖν		λίκνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «τέκνον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λίκνον < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *neik- (λιχνίζω) • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

λίκνον ουδέτερο (& σπάνια λῖκνον & λεῖκνον)

1. πλεκτό καλάθι

   ※  Ἀθήνησι γὰρ ἐν τοῖς γάμοις ἔθος ἦν ἀμφιθαλῆ παῖδα ἀκάνθας μετὰ δρυΐνων καρπῶν στέφεσθαι, καὶ λίκνον ἄρτων πλήρη περιφέροντα λέγειν, ῎Εφυγον κακὸν, εὗρον ἄμεινον. (Πλούταρχος, \\Παροιμίαι αἷς Ἀλεξανδρεῖς ἐχρῶντο\\, 1, 16, 4)

2. πλεκτό από λυγαριά κόσκινο για λίχνισμα
3. πλεκτή κούνια
4. λίκνο

Άλλες μορφές

• λῖκνον
• λεῖκνον

Πηγές

• λίκνον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• λίκνον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.