λάσταυρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	λάσταυρος	οἱ	λάσταυροι
γενική	τοῦ	λασταύρου	τῶν	λασταύρων
δοτική	τῷ	λασταύρῳ	τοῖς	λασταύροις
αιτιατική	τὸν	λάσταυρον	τοὺς	λασταύρους
κλητική ὦ!		λάσταυρε		λάσταυροι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λασταύρω
γεν-δοτ	τοῖν		λασταύροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λάσταυρος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

λάσταυρος, -ου αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• κίναιδος, ομοφυλόφιλος

  ※  1ος πκε αιώνας, Μελέαγρος στην ⌘ Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 12ο, επίγραμμα 41 @perseus.tufts.edu

  οὐκέτι μοι Θήρων γράφεται καλός, οὐδ᾽ ὁ πυραυγὴς
  πρίν ποτε, νῦν δ᾽ ἤδη δαλός, Ἀπολλόδοτος.
  στέργω θῆλυν ἔρωτα: δασυτρώγλων δὲ πίεσμα
  λασταύρων μελέτω ποιμέσιν αἰγοβάταις.

  ≈ συνώνυμα: βάταλος, κίναιδος, μαρικᾶς, καταπύγων

Άλλες μορφές

• λάστρις

Σύνθετα

• ἡμιλάσταυρος
• λασταυροκάκαβον
• λασταυροκάκκαβον

Πηγές

• λάσταυρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.