κύρια

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κύρια < κύρι(ος) + -α. Συγκρίνετε με το κυρίως.

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈci.ɾi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κύ‐ρι‐α

τονικά παρώνυμα: κυρία, κηρία

Επίρρημα

κύρια (δημοτική)

• (σπανιότερα από το κυρίως) με κύριο τρόπο

  ⮡  Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον πρόεδρο, αλλά κύρια θέλω να εκφράσω τη βαθιά ευγνωμοσύνη μου σε όλους τους υπαλλήλους που εργάστηκαν ακάματα γι' αυτήν τη μεγάλη επιτυχία.

  ≈ συνώνυμα: βασικά - λογιότερα στο κυρίως

Εκφράσεις

• πρώτα και κύρια

Κλιτικός τύπος επιθέτου

κύρια

1. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του κύριος
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού, ουδέτερου γένους (κύριο) του κύριος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

κύρια (κῡ́ρῐᾰ)

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού, ουδέτερου γένους (κύριον) του κύριος

Δείτε επίσης

• κυρία (κῡρῐ́ᾱ, θηλυκό)