κύρια

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κύρια < κύρι(ος) + -α. Συγκρίνετε με το κυρίως.

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈci.ɾi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κύ‐ρι‐α

τονικά παρώνυμα: κυρία, κηρία

Επίρρημα

κύρια (δημοτική)

• (σπανιότερα από το κυρίως) με κύριο τρόπο

    Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον πρόεδρο, αλλά κύρια θέλω να εκφράσω τη βαθιά ευγνωμοσύνη μου σε όλους τους υπαλλήλους που εργάστηκαν ακάματα γι' αυτήν τη μεγάλη επιτυχία.

  ≈ συνώνυμα: βασικά - λογιότερα στο κυρίως

Εκφράσεις

• πρώτα και κύρια

Κλιτικός τύπος επιθέτου

κύρια

1. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του κύριος
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού, ουδέτερου γένους (κύριο) του κύριος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

κύρια (κῡ́ρῐᾰ)

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού, ουδέτερου γένους (κύριον) του κύριος

Δείτε επίσης

• κυρία (κῡρῐ́ᾱ, θηλυκό)