κρατέω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Αρχικοί χρόνοι	Φωνή Eνεργητική	Φωνή Μέση & Παθητική
Ενεστώτας	κρατέω / κρατῶ	κρατέομαι / κρατοῦμαι
Παρατατικός	ἐκράtεον / ἐκράτουν	ἐκρατεόμην / ἐκρατούμην
Μέλλοντας	κρατήσω	κρατήσομαι & κρατηθήσομαι
Αόριστος	ἐκράτησα	ἐκρατησάμην & ἐκρατήθην
Παρακείμενος	κεκράτηκα	κεκράτημαι
Υπερσυντέλικος
Συντελ.Μέλλ.

Ετυμολογία

κρατέω < κράτ(ος) + -έω

Ρήμα

κρατέω / κρατῶ

1. (αμετάβατο) έχω την εξουσία, τη δύναμη, εξουσιάζω, βασιλεύω.
2. (+ γενική) νικώ κάποιον, υπερτερώ, είμαι κύριος κάποιου.
3. κατέχω, γνωρίζω καλά (π.χ. τις επιστήμες)
4. θυμάμαι (κράτα αυτή την κουβέντα, θυμήσου την)
5. αφομοιώνω, μεταβολίζω

   ↪ ἰσχυρότερα ᾖ ἢ δυνήσεται κρατεῖν ἡ φύσις (πιο ισχυρά από όσα μπορεί να αφομοιώσει ο οργανισμός) πόνους

6. (ελληνιστική σημασία , στη γλώσσα των ευαγγελίων) κρατάω, εμποδίζω βαστάω, πιάνω
7. (ελληνιστική σημασία) διατηρώ, φυλάγω

Άλλες μορφές

• αιολικός τύπος : κρετέω

Εκφράσεις

• ὀργῆς κρατῶ

Συγγενικά

• κράτησις
• κρατητήριο

→ και δείτε τη λέξη κράτος

Πηγές

• κρατέω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κρατέω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.