κούρσος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	το	κούρσος
γενική		—
αιτιατική	το	κούρσος
κλητική		κούρσος
Κατηγορία όπως «δάσος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κούρσος < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κοῦρσος / κοῦρσο < μεσαιωνική λατινική cursus < λατινική curro < πρωτοϊταλική *korzō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ḱers- (τρέχω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈkuɾ.sos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κούρ‐σος

Ουσιαστικό

κούρσος ουδέτερο

• το κούρσεμα, η κουρσάρικη επιδρομή και λεηλασία

  ※  Τότες ο Μπεν συλλογίστηκε να γυρίσει και κείνος στην πατρίδα του, βαριεστημένος από το κούρσος. (Φώτης Κόντογλου Ο κουρσάρος Άβερης, ο λεγόμενος Μπεν [διήγημα])

Μεταφράσεις

    κούρσος

→ δείτε τη λέξη κούρσεμα