κονιατής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κονιατής	οι	κονιατές
γενική	του	κονιατή	των	κονιατών
αιτιατική	τον	κονιατή	τους	κονιατές
κλητική		κονιατή		κονιατές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κονιατής < ελληνιστική κοινή κονιατής < αρχαία ελληνική κονία < κόνις

Ουσιαστικό

κονιατής αρσενικό

• (λόγιο, επάγγελμα) αυτός που εφαρμόζει επίχρισμα με κονίαμα

Συνώνυμα

• σοβατζής

Μεταφράσεις

    κονιατής

→ δείτε τη λέξη σοβατζής