κληδών

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	κληδων-, κληδον-
ονομαστική	ἡ	κληδών	αἱ	κληδόνες
γενική	τῆς	κληδόνος	τῶν	κληδόνων
δοτική	τῇ	κληδόνῐ	ταῖς	κληδόσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κληδόνᾰ	τὰς	κληδόνᾰς
κλητική ὦ!		κληδών		κληδόνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κληδόνε
γεν-δοτ	τοῖν		κληδόνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κανών' όπως «κανών» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κληδών < κλέω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

κληδών, -όνος θηλυκό

1. οιωνός, μαντικό σημάδι
2. προμήνυμα
3. φήμη
4. είδηση
5. δόξα
6. επίκληση
7. όνομα

Άλλες μορφές

• επικός τύπος : κλεηδών,κληηδών

Συγγενικά

• δυσκληδόνιστος
• κλήδην
• κληδονίζω
• κληδόνιος
• κληδόνισμα
• κληδονισμός
• προκληδονίζομαι

Πηγές

• κληδών - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κληδών - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.