κατάκλισις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κατάκλισῐς	αἱ	κατακλίσεις
γενική	τῆς	κατακλίσεως	τῶν	κατακλίσεων
δοτική	τῇ	κατακλίσει	ταῖς	κατακλίσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κατάκλισῐν	τὰς	κατακλίσεις
κλητική ὦ!		κατάκλισῐ		κατακλίσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κατακλίσει
γεν-δοτ	τοῖν		κατακλισέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατάκλισις < κατακλίνω, κατακλι- + -σις < κατά + αρχαία ελληνική κλίνω

Ουσιαστικό

κατάκλισις, -εως θηλυκό

1. το να κάνω κάποιον να καθίσει, να κατακλιθεί
2. το να κάθομαι
   1. σε κρεβάτι
   2. σε τραπέζι (όπως για δείπνο)

Συγγενικά

• κατακλάω

→ και δείτε τις λέξεις κλάσις και κλάω

Δείτε επίσης

• κατάκλασις
• κατάκλεισις
• κατάκλησις
• κατάκλυσις

Πηγές

• κατάκλισις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.