καπηλεῖον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	καπηλεῖον	τὰ	καπηλεῖᾰ
γενική	τοῦ	καπηλείου	τῶν	καπηλείων
δοτική	τῷ	καπηλείῳ	τοῖς	καπηλείοις
αιτιατική	τὸ	καπηλεῖον	τὰ	καπηλεῖᾰ
κλητική ὦ!		καπηλεῖον		καπηλεῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καπηλείω
γεν-δοτ	τοῖν		καπηλείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καπηλεῖον < καπηλ(εύω) + -εῖον < κάπηλος

Ουσιαστικό

καπηλεῖον ουδέτερο

1. εργαστήριο / κατάστημα / μαγαζί του κάπηλου
2. ταβέρνα, οινοπωλείο, καπηλειό

Πηγές

• καπηλεῖον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• καπηλεῖον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.