κανακάρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κανακάρης	οι	κανακάρηδες
γενική	του	κανακάρη	των	κανακάρηδων
αιτιατική	τον	κανακάρη	τους	κανακάρηδες
κλητική		κανακάρη		κανακάρηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κανακάρης < κανάκ(ια) + -άρης

Ουσιαστικό

κανακάρης αρσενικό (θηλυκό κανακάρισσα)

• αγόρι χαϊδεμένο ή και κακομαθημένο, που του κάνουν όλα τα χατίρια

  ※  Μαρέ γιε μου κανακάρη, / ποια γυναίκα θα σε πάρει, / ποια κυρά και ποια μαντόνα / θα σου πλένει τη σεντόνα; (δημοτικό νανούρισμα)

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κανάκια

Μεταφράσεις

    κανακάρης

γαλλικά : enfant (fr) chéri (fr)