θεοκρασία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	θεοκρασία	οι	θεοκρασίες
γενική	της	θεοκρασίας	των	θεοκρασιών
αιτιατική	τη	θεοκρασία	τις	θεοκρασίες
κλητική		θεοκρασία		θεοκρασίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θεοκρασία < ελληνιστική κοινή θεοκρασία < αρχαία ελληνική θεός + κρᾶσις (< κεράννυμι)

Ουσιαστικό

θεοκρασία θηλυκό

1. (θρησκεία) η πρόσμειξη ιδιοτήτων διαφόρων θεοτήτων σε μια άλλη θεότητα ή η ανάμειξη θρησκευτικών στοιχείων ενός τρόπου λατρείας σε έναν άλλο. Αυτή η ανταλλαγή επιμέρους θρησκευτικών στοιχείων ονομάζεται, επίσης, θρησκευτικός συγκρητισμός.
2. (θρησκεία) η θρησκευτικοφιλοσοφική αντίληψη της ένωσης της ανθρώπινης ψυχής με το Θείο, συνήθως μέσω διαλογισμού. Αυτή η αντίληψη αποτελούσε ιδανικό μεταξύ ορισμένων Νεοπλατωνιστών και Ανατολιτών μυστικιστών.

Δείτε επίσης

• θεοκρασία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

Μεταφράσεις

    θεοκρασία