θάρσος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	θαρσεσ-
ονομαστική	τὸ	θάρσος	τὰ	θάρση - θάρσεᾰ
γενική	τοῦ	θάρσους - θάρσεος	τῶν	θαρσῶν - θαρσέων
δοτική	τῷ	θάρσει - θάρσεῐ̈	τοῖς	θάρσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	θάρσος	τὰ	θάρση - θάρσεα
κλητική ὦ!		θάρσος		θάρση - θάρσεα
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		θάρσει - θάρσεε
γεν-δοτ	τοῖν		θαρσοῖν - θαρσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'βέλος' όπως «βέλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θάρσος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

θάρσος ουδέτερο

• το θάρρος

  (και άλλη μορφή): θράσος (με επιπλέον σημασία)

Άλλες μορφές

• αττικός τύπος : θάρρος, σημασία «κουράγιο»: θράσος
• αιολικός τύπος : θέρσος

Συγγενικές λέξεις

• θαρσαλέος, θαρραλέος
• θαρσαλεότης
• θαρσέω-θαρσῶ (και σύνθετα) και θαρρέω-θαρρῶ
• θαρσήεις
• θάρσησις
• θαρσητικός
• θαρσοποιός
• θάρσυνος
• θαρσύνω (και σύνθετα) και θαρρύνω
• θαρσύς (και σύνθετα)
• θαρσούντως

Πηγές

• «θάρσος» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «θάρσος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.