ζύγιση

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ζύγιση	οι	ζυγίσεις
γενική	της	ζύγισης & ζυγίσεως*	των	ζυγίσεων
αιτιατική	τη	ζύγιση	τις	ζυγίσεις
κλητική		ζύγιση		ζυγίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ζύγιση < ζυγίζω + -ση

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈzi.ʝi.si/

Ουσιαστικό

ζύγιση θηλυκό η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του ζυγίζω

Συνώνυμα

• ζύγισμα

Μεταφράσεις

    ζύγιση

γαλλικά : pesée (fr), pesage (fr)