εὐχρηστία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	εὐχρηστίᾱ	αἱ	εὐχρηστίαι
γενική	τῆς	εὐχρηστίᾱς	τῶν	εὐχρηστιῶν
δοτική	τῇ	εὐχρηστίᾳ	ταῖς	εὐχρηστίαις
αιτιατική	τὴν	εὐχρηστίᾱν	τὰς	εὐχρηστίᾱς
κλητική ὦ!		εὐχρηστίᾱ		εὐχρηστίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		εὐχρηστίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		εὐχρηστίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εὐχρηστία < εὖ + χρῶμαι

Ουσιαστικό

εὐχρηστία θηλυκό

1. ετοιμότητα προς χρήση
2. χρησιμότητα
3. οικονομική πίστη, φερεγγυότητα