εἰρηνοποιός

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	εἰρηνοποιός	οἱ	εἰρηνοποιοί
γενική	τοῦ	εἰρηνοποιοῦ	τῶν	εἰρηνοποιῶν
δοτική	τῷ	εἰρηνοποιῷ	τοῖς	εἰρηνοποιοῖς
αιτιατική	τὸν	εἰρηνοποιόν	τοὺς	εἰρηνοποιούς
κλητική ὦ!		εἰρηνοποιέ		εἰρηνοποιοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		εἰρηνοποιώ
γεν-δοτ	τοῖν		εἰρηνοποιοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εἰρηνοποιός < εἰρήν()η + -ο- + -ποιός (< ποιέω / ποιῶ)

Ουσιαστικό

εἰρηνοποιός αρσενικό

• o ειρηνοποιός

Πηγές

• εἰρηνοποιός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• εἰρηνοποιός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.