εποίκιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εποίκιση	οι	εποικίσεις
γενική	της	εποίκισης*	των	εποικίσεων
αιτιατική	την	εποίκιση	τις	εποικίσεις
κλητική		εποίκιση		εποικίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εποικίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εποίκιση < (ελληνιστική κοινή) ἐποίκισις < ἐποικίζω < ἐπί + αρχαία ελληνική οἰκίζω < οἶκος < ϝοῖκος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *woyḱos / *wéyḱs

Ουσιαστικό

εποίκιση θηλυκό

• άλλη μορφή του εποικισμός

Μεταφράσεις

    εποίκιση

→ δείτε τη λέξη εποικισμός