ενεχυρίαση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ενεχυρίαση	οι	ενεχυριάσεις
γενική	της	ενεχυρίασης*	των	ενεχυριάσεων
αιτιατική	την	ενεχυρίαση	τις	ενεχυριάσεις
κλητική		ενεχυρίαση		ενεχυριάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ενεχυριάσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ενεχυρίαση < (ελληνιστική κοινή) ἐνεχυρίασις / ἐνεχυρασία

Ουσιαστικό

ενεχυρίαση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του ενεχυριάζω

Άλλες μορφές

• ενεχυριασμός
• ενεχύραση

Μεταφράσεις

    ενεχυρίαση

αγγλικά : pawn (en)