εκχωρητής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	εκχωρητής	οι	εκχωρητές
γενική	του	εκχωρητή	των	εκχωρητών
αιτιατική	τον	εκχωρητή	τους	εκχωρητές
κλητική		εκχωρητή		εκχωρητές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εκχωρητής < εκχωρώ + -τής

Ουσιαστικό

εκχωρητής αρσενικό (θηλυκό: εκχωρήτρια)

• (νομικός όρος) αυτός που εκχωρεί κάτι σε άλλον (απαίτηση, δικαίωμα κ.λπ.)

Αντώνυμα

• εκδοχέας

Μεταφράσεις

    εκχωρητής