εκτίω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

εκτίω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐκτίνω με σφαλερή ταύτιση προς το αρχαία ελληνική τίω (τιμώ), διαφορετικής ετυμολογίας

Η σύγχυση των δύο ρημάτων τίνω και τίω, από την αρχαιότητα έως και σήμερα, καθώς ο μέλλοντας τίσω και ο αόριστος ἔτισα συνέπιπταν.

Η μορφή εκτίω είναι πολύ συνηθισμένη, σε σχέση με το ετυμολογικά ακριβέστερο εκτίνω.

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈkti.o/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐κτί‐ω

παλιότερος συλλαβισμός : εκ‐τί‐ω

Ρήμα

εκτίω, πρτ.: εξέτια, στ.μέλλ.: θα εκτίσω, αόρ.: εξέτισα & εκτίνω (χωρίς παθητική φωνή)

• (λόγιο, νομικός όρος) εξοφλώ, εκπληρώνω

Εκφράσεις

• εκτίω / εκτίνω ποινή: εκπληρώνω (εξοφλώ / υφίσταμαι) την ποινή που μου επιβλήθηκε

Συγγενικά

• έκτιση

Δείτε επίσης

• αποτίω / αποτίνω

Κλίση

• → λείπει η κλίση

Μεταφράσεις

    εκτίω

αγγλικά : serve (en) γαλλικά : expier (fr), accomplir (fr) (une peine), purger (fr) (une peine)