εκμηδενισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	εκμηδενισμός	οι	εκμηδενισμοί
γενική	του	εκμηδενισμού	των	εκμηδενισμών
αιτιατική	τον	εκμηδενισμό	τους	εκμηδενισμούς
κλητική		εκμηδενισμέ		εκμηδενισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

εκμηδενισμός < (μαρτυρείται από το 1871) εκμηδενίζω

εκμηδενισμός αρσενικό

η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του εκμηδενίζω
- πλήρη καταστροφή ή εξάλειψη
- η ανυπαρξία, η μη ύπαρξη
  - ο θάνατος όπως ορίζει η νευροεπιστήμη, η μηδενική συνειδητότητα του κλινικά νεκρού εγκεφάλου χωρίς την υιοθέτηση μεταφυσικών παρατάσεων οποιασδήποτε συνειδησιακής κατάστασης
- (μεταφορικά) η πλήρης αποδυνάμωση κάποιου, η αχρήστευσή του