ειρηνευτής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ειρηνευτής	οι	ειρηνευτές
γενική	του	ειρηνευτή	των	ειρηνευτών
αιτιατική	τον	ειρηνευτή	τους	ειρηνευτές
κλητική		ειρηνευτή		ειρηνευτές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ειρηνευτής < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική εἰρηνευτής < αρχαία ελληνική εἰρηνεύω + -τής

Ουσιαστικό

ειρηνευτής αρσενικό (θηλυκό ειρηνεύτρια και λογοτεχνικό, ειρηνεύτρα)

• αυτός που ειρηνεύει, που συμβάλλει στην ειρήνευση

Συνώνυμα

• ειρηνοποιός

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ειρηνεύω και ειρήνη

Μεταφράσεις

    ειρηνευτής

→ δείτε τη λέξη ειρηνοποιός