δυσαγέστατος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	δυσαγέστατος	ἡ	δυσαγεστάτη	τὸ	δυσαγέστατον
γενική	τοῦ	δυσαγεστάτου	τῆς	δυσαγεστάτης	τοῦ	δυσαγεστάτου
δοτική	τῷ	δυσαγεστάτῳ	τῇ	δυσαγεστάτῃ	τῷ	δυσαγεστάτῳ
αιτιατική	τὸν	δυσαγέστατον	τὴν	δυσαγεστάτην	τὸ	δυσαγέστατον
κλητική ὦ!		δυσαγέστατε		δυσαγεστάτη		δυσαγέστατον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	δυσαγέστατοι	αἱ	δυσαγέσταται	τὰ	δυσαγέστατᾰ
γενική	τῶν	δυσαγεστάτων	τῶν	δυσαγεστάτων	τῶν	δυσαγεστάτων
δοτική	τοῖς	δυσαγεστάτοις	ταῖς	δυσαγεστάταις	τοῖς	δυσαγεστάτοις
αιτιατική	τοὺς	δυσαγεστάτους	τὰς	δυσαγεστάτᾱς	τὰ	δυσαγέστατᾰ
κλητική ὦ!		δυσαγέστατοι		δυσαγέσταται		δυσαγέστατᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	δυσαγεστάτω	τὼ	δυσαγεστάτᾱ	τὼ	δυσαγεστάτω
γεν-δοτ	τοῖν	δυσαγεστάτοιν	τοῖν	δυσαγεστάταιν	τοῖν	δυσαγεστάτοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'μέγιστος' όπως «μέγιστος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δυσαγέστατος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

δυσαγέστατος

• (ελληνιστική κοινή) υπερθετικός βαθμός του δυσαγής

  ※  2ος/3ος κε αιώνας ⌘ Ωριγένης, Contra Celsum, 7.62 @scaife.perseus

  οὐδὲ γὰρ Σκύθαι τοῦτο οὐδὲ Λιβύων οἱ Νομάδες οὐδὲ Σῆρες οἱ ἄθεοι οὐδ ἄλλα ἔθνη τὰ δυσαγέστατα καὶ ἀνομώτατα. ὅτι δὲ καὶ Πέρσαι οὕτως νομίζουσιν.

  ※  2ος/3ος κε αιώνας ⌘ Ωριγένης, Contra Celsum, 7.63, p. 739 @scaife.perseus

  καὶ ἄλλα ἔθνη δυσαγέστατα καὶ ἀνομώτατα ἀλλὰ καὶ Πέρσαι οὐκ ἀνέχονται νεὼς ὁρῶντες καὶ βωμοὺς καὶ ἀγάλματα, οὐ παρὰ τοῦτο ἴσον ἐστὶ τὸ μὴ ἀνέχεσθαι τούτων ἐκείνους τῷ καὶ ἡμᾶς μὴ ἀνέχεσθαι αὐτῶν.

Πηγές

• δυσαγής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.