διωματάρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	διωματάρης	οι	διωματάρηδες
γενική	του	διωματάρη	των	διωματάρηδων
αιτιατική	τον	διωματάρη	τους	διωματάρηδες
κλητική		διωματάρη		διωματάρηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διωματάρης < μεσαιωνική ελληνική διωματάρης < διώμα < ιδίωμα < ελληνιστική κοινή ἰδίωμα < ἰδιόω < αρχαία ελληνική ἴδιος

Ουσιαστικό

διωματάρης αρσενικό

• (ιδιωματικό) ο όμορφος, ο κομψός, ο χαριτωμένος

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις διώμα, ιδίωμα και ίδιος

Μεταφράσεις

    διωματάρης

→ δείτε τις λέξεις όμορφος, κομψός και χαριτωμένος