διεγερσιμότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διεγερσιμότης	αἱ	διεγερσιμότητες
γενική	τῆς	διεγερσιμότητος	τῶν	διεγερσιμοτήτων
δοτική	τῇ	διεγερσιμότητι	ταῖς	διεγερσιμότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	διεγερσιμότητα	τὰς	διεγερσιμότητᾰς
κλητική ὦ!		διεγερσιμότης		διεγερσιμότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διεγερσιμότης (μαρτυρείται από το 1811) < διέγερσ(ις) + -ιμος > διεγέρσιμ(ος) + -ότης < (διά) δι- + (ελληνιστική κοινή) ἐγέρσιμος → και δείτε τη λέξη διεγερσιμότητα

Ουσιαστικό

διεγερσιμότης θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η διεγερσιμότητα