διδασκάλισσα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διδασκάλισσα	οι	διδασκάλισσες
γενική	της	διδασκάλισσας	των	διδασκαλισσών
αιτιατική	τη	διδασκάλισσα	τις	διδασκάλισσες
κλητική		διδασκάλισσα		διδασκάλισσες
Κατηγορία όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διδασκάλισσα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική διδασκάλισσα. Συγχρονικά αναλύεται ως διδάσκαλος + κατάληξη θηλυκού -ισσα

Προφορά

ΔΦΑ : /ði.ðaˈska.li.sa/

Ουσιαστικό

διδασκάλισσα θηλυκό

• (επάγγελμα, λόγιο) θηλυκό του διδάσκαλος, η δασκάλα

Συγγενικά

• δημοδιδασκάλισσα
• ελληνοδιδασκάλισσα

Μεταφράσεις

    διδασκάλισσα

→ δείτε τη λέξη δασκάλα

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

διδασκάλισσα < διδάσκαλ(ος) + επίθημα θηλυκών -ισσα

Ουσιαστικό

διδασκάλισσα θηλυκό

1. (επάγγελμα) δασκάλα, διδασκάλισσα
2. μαστόρισσα (δασκάλα στην τέχνη της)

Άλλες μορφές

• δασκάλισσα

Συνώνυμα

• διδασκάλα

Πηγές

• διδασκάλισσα -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].