διακόσμησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διακόσμησῐς	αἱ	διακοσμήσεις
γενική	τῆς	διακοσμήσεως	τῶν	διακοσμήσεων
δοτική	τῇ	διακοσμήσει	ταῖς	διακοσμήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	διακόσμησῐν	τὰς	διακοσμήσεις
κλητική ὦ!		διακόσμησῐ		διακοσμήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διακοσμήσει
γεν-δοτ	τοῖν		διακοσμησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διακόσμησις < διακοσμέω / διακοσμώ, διακοσμη- + -σις → δείτε τη λέξη κόσμος

Ουσιαστικό

διακόσμησις, -εως θηλυκό

• διαρρύθμιση, τακτοποίηση (του σύμπαντος, φιλοσοφικός όρος)

Δείτε επίσης

• και στην καθαρεύουσα διακόσμησις: η διακόσμηση

Πηγές

• διακόσμησις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• διακόσμησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.