διαβολιά

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

διαβολιά < αρχαία ελληνική διαβολία < διάβολος

Προφορά

ΔΦΑ : /ðʝa.voˈʎa/

Ουσιαστικό

διαβολιά θηλυκό

1. πράξη (συνήθως ενός παιδιού) που γίνεται με πονηριά και προκαλεί πρόβλημα ή κάποια μικροκαταστροφή

   ≈ συνώνυμα: αταξία

Μεταφράσεις

    διαβολιά