διάκενο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	διάκενο	τα	διάκενα
γενική	του	διάκενου & διακένου	των	διάκενων & διακένων
αιτιατική	το	διάκενο	τα	διάκενα
κλητική		διάκενο		διάκενα
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «βούτυρο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διάκενο < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διάκενον του αρχαίου επιθέτου διάκενος (άδειος)

Ουσιαστικό

διάκενο ουδέτερο

• ο σχετικά στενός κενός χώρος ανάμεσα σε δύο παράλληλες ακμές αντικειμένων

Μεταφράσεις

    διάκενο

αγγλικά : gap (en)