δέκτρια

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	δέκτρια	οι	δέκτριες
γενική	της	δέκτριας	των	δεκτριών
αιτιατική	τη	δέκτρια	τις	δέκτριες
κλητική		δέκτρια		δέκτριες
όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δέκτρια < ελληνιστική κοινή δέκτρια, θηλυκό του δεκτήρ

Ουσιαστικό

δέκτρια θηλυκό

• (σπάνιο) θηλυκό του δέκτης

  (γλωσσολογία) γλώσσα δέκτρια: γλώσσα που δανείζεται ή δέχεται αλλαγές που προέρχονται από μία γλώσσα δότρια

  ≈ συνώνυμα: γλώσσα αποδέκτρια

Μεταφράσεις

για γλώσσες που δεν έχουν ξεχωριστή λέξη για το θηλυκό σε αυτόν τον όρο (ή γενικά) δείτε δέκτης

    δέκτρια