γρηγορῶν

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	γρηγορῶν	ἡ	γρηγοροῦσᾰ	τὸ	γρηγοροῦν
γενική	τοῦ	γρηγοροῦντος	τῆς	γρηγορούσης	τοῦ	γρηγοροῦντος
δοτική	τῷ	γρηγοροῦντῐ	τῇ	γρηγορούσῃ	τῷ	γρηγοροῦντῐ
αιτιατική	τὸν	γρηγοροῦντᾰ	τὴν	γρηγοροῦσᾰν	τὸ	γρηγοροῦν
κλητική ὦ!		γρηγορῶν		γρηγοροῦσᾰ		γρηγοροῦν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	γρηγοροῦντες	αἱ	γρηγοροῦσαι	τὰ	γρηγοροῦντᾰ
γενική	τῶν	γρηγορούντων	τῶν	γρηγορουσῶν	τῶν	γρηγορούντων
δοτική	τοῖς	γρηγοροῦσῐ(ν)	ταῖς	γρηγορούσαις	τοῖς	γρηγοροῦσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	γρηγοροῦντᾰς	τὰς	γρηγορούσᾱς	τὰ	γρηγοροῦντᾰ
κλητική ὦ!		γρηγοροῦντες		γρηγοροῦσαι		γρηγοροῦντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	γρηγοροῦντε	τὼ	γρηγορούσᾱ	τὼ	γρηγοροῦντε
γεν-δοτ	τοῖν	γρηγορούντοιν	τοῖν	γρηγορούσαιν	τοῖν	γρηγορούντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'ποιῶν' όπως «ποιῶν» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

γρηγορῶν, -οῦσα, -οῦν

• μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος γρηγορῶ, συνηρημένου τύπου του γρηγορέω