βλαστάρι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	βλαστάρι	τα	βλαστάρια
γενική	του	βλασταριού	των	βλασταριών
αιτιατική	το	βλαστάρι	τα	βλαστάρια
κλητική		βλαστάρι		βλαστάρια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βλαστάρι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική βλαστάριον. Μορφολογικά αναλύεται σε βλαστ(ός) + -άρι

Ουσιαστικό

βλαστάρι ουδέτερο

1. ο νέος βλαστός
2. (μεταφορικά) (στοργικά): το παιδί

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη βλαστός

Σύνθετα

• παραβλάσταρο
• σιναποβλάσταρο

Μεταφράσεις

    βλαστάρι

γαλλικά : jeune pousse (fr), rejeton (fr)