βεβλημένος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	βεβλημένος	ἡ	βεβλημένη	τὸ	βεβλημένον
γενική	τοῦ	βεβλημένου	τῆς	βεβλημένης	τοῦ	βεβλημένου
δοτική	τῷ	βεβλημένῳ	τῇ	βεβλημένῃ	τῷ	βεβλημένῳ
αιτιατική	τὸν	βεβλημένον	τὴν	βεβλημένην	τὸ	βεβλημένον
κλητική ὦ!		βεβλημένε		βεβλημένη		βεβλημένον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	βεβλημένοι	αἱ	βεβλημέναι	τὰ	βεβλημένᾰ
γενική	τῶν	βεβλημένων	τῶν	βεβλημένων	τῶν	βεβλημένων
δοτική	τοῖς	βεβλημένοις	ταῖς	βεβλημέναις	τοῖς	βεβλημένοις
αιτιατική	τοὺς	βεβλημένους	τὰς	βεβλημένᾱς	τὰ	βεβλημένᾰ
κλητική ὦ!		βεβλημένοι		βεβλημέναι		βεβλημένᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	βεβλημένω	τὼ	βεβλημένᾱ	τὼ	βεβλημένω
γεν-δοτ	τοῖν	βεβλημένοιν	τοῖν	βεβλημέναιν	τοῖν	βεβλημένοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λελυμένος' όπως «λελυμένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

βεβλημένος, -η, -ον

• μετοχή μεσοπαθητικού παρακειμένου (βέβλημαι) του ρήματος βάλλω