βεβλαμμένος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	βεβλαμμένος	ἡ	βεβλαμμένη	τὸ	βεβλαμμένον
γενική	τοῦ	βεβλαμμένου	τῆς	βεβλαμμένης	τοῦ	βεβλαμμένου
δοτική	τῷ	βεβλαμμένῳ	τῇ	βεβλαμμένῃ	τῷ	βεβλαμμένῳ
αιτιατική	τὸν	βεβλαμμένον	τὴν	βεβλαμμένην	τὸ	βεβλαμμένον
κλητική ὦ!		βεβλαμμένε		βεβλαμμένη		βεβλαμμένον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	βεβλαμμένοι	αἱ	βεβλαμμέναι	τὰ	βεβλαμμένᾰ
γενική	τῶν	βεβλαμμένων	τῶν	βεβλαμμένων	τῶν	βεβλαμμένων
δοτική	τοῖς	βεβλαμμένοις	ταῖς	βεβλαμμέναις	τοῖς	βεβλαμμένοις
αιτιατική	τοὺς	βεβλαμμένους	τὰς	βεβλαμμένᾱς	τὰ	βεβλαμμένᾰ
κλητική ὦ!		βεβλαμμένοι		βεβλαμμέναι		βεβλαμμένᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	βεβλαμμένω	τὼ	βεβλαμμένᾱ	τὼ	βεβλαμμένω
γεν-δοτ	τοῖν	βεβλαμμένοιν	τοῖν	βεβλαμμέναιν	τοῖν	βεβλαμμένοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λελυμένος' όπως «λελυμένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

βεβλαμμένος, -η, -ον

• μετοχή μεσοπαθητικού παρακειμένου (βέβλαμμαι) του ρήματος βλάπτω