αἱμόστασις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	αἱμόστασῐς	αἱ	αἱμοστάσεις
γενική	τῆς	αἱμοστάσεως	τῶν	αἱμοστάσεων
δοτική	τῇ	αἱμοστάσει	ταῖς	αἱμοστάσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	αἱμόστασῐν	τὰς	αἱμοστάσεις
κλητική ὦ!		αἱμόστασῐ		αἱμοστάσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		αἱμοστάσει
γεν-δοτ	τοῖν		αἱμοστασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αἱμόστασις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική (αἷμα) αἱμό- + στάσις (ἵστημι)

Ουσιαστικό

αἱμόστασις θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή)
  1. (ιατρική) κάτι που σταματάει την αιμορραγία
  2. (βοτανική) φυτό που χρησιμοποιείται ως στυπτικό

Πηγές

• αἱμόστασις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.