αἰδοῖος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό & θηλυκό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	αἰδοῖος	ἡ	αἰδοίᾱ	τὸ	αἰδοῖον
γενική	τοῦ/τῆς	αἰδοίου	τῆς	αἰδοίᾱς	τοῦ	αἰδοίου
δοτική	τῷ/τῇ	αἰδοίῳ	τῇ	αἰδοίᾳ	τῷ	αἰδοίῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	αἰδοῖον	τὴν	αἰδοίᾱν	τὸ	αἰδοῖον
κλητική ὦ!		αἰδοῖε		αἰδοίᾱ		αἰδοῖον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	αἰδοῖοι	αἱ	αἰδοῖαι	τὰ	αἰδοῖᾰ
γενική	τῶν	αἰδοίων	τῶν	αἰδοίων	τῶν	αἰδοίων
δοτική	τοῖς/ταῖς	αἰδοίοις	ταῖς	αἰδοίαις	τοῖς	αἰδοίοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	αἰδοίους	τὰς	αἰδοίᾱς	τὰ	αἰδοῖᾰ
κλητική ὦ!		αἰδοῖοι		αἰδοῖαι		αἰδοῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	αἰδοίω	τὼ	αἰδοίᾱ	τὼ	αἰδοίω
γεν-δοτ	τοῖν	αἰδοίοιν	τοῖν	αἰδοίαιν	τοῖν	αἰδοίοιν
Ο τύπος του θηλυκού σε -ος, περισσότερο συνηθισμένος.
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'βέβαιος' όπως «λαθραῖος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αἰδοῖος < αἰδώς

Επίθετο

αἰδοῖος, -α, -ον

• άξιος σεβασμού, αξιοσέβαστος

Παράγωγα

• αἰδοῖον

Πηγές

• αἰδοῖος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• αἰδοῖος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.