αρτυμή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αρτυμή	οι	αρτυμές
γενική	της	αρτυμής	των	αρτυμών
αιτιατική	την	αρτυμή	τις	αρτυμές
κλητική		αρτυμή		αρτυμές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αρτυμή < μεσαιωνική ελληνική ἄρτυμα < αρχαία ελληνική ἀρτύω

Ουσιαστικό

αρτυμή θηλυκό (δημοτική)

1. (γαστρονομία) άρτυμα, καρύκευμα
2. μη νηστίσιμο φαγητό

   ※  Μόνο ψημένα κάνει, γιατί τα τηγανισμένα θέλουν και αρτυμή, βούτυρο. Φτου! Φτου! Με κόλασες, γιε μου, σήμερα! (Χρήστος Χρηστοβασίλης, Η Καθαρή Δευτέρα)

   ≈ συνώνυμα: αρτύσιμο

   ≠ αντώνυμα: νηστίσιμο

Μεταφράσεις

    αρτυμή

→ δείτε τις λέξεις άρτυμα, καρύκευμα και αρτύσιμο

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .