αποτοίχιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αποτοίχιση	οι	αποτοιχίσεις
γενική	της	αποτοίχισης*	των	αποτοιχίσεων
αιτιατική	την	αποτοίχιση	τις	αποτοιχίσεις
κλητική		αποτοίχιση		αποτοιχίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποτοιχίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αποτοίχιση < αποτοιχίζω + -ση

Ουσιαστικό

αποτοίχιση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του αποτοιχίζω

Μεταφράσεις

    αποτοίχιση