αποδίωξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αποδίωξη	οι	αποδιώξεις
γενική	της	αποδίωξης*	των	αποδιώξεων
αιτιατική	την	αποδίωξη	τις	αποδιώξεις
κλητική		αποδίωξη		αποδιώξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποδιώξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αποδίωξη < (ελληνιστική κοινή) ἀποδίωξις

Ουσιαστικό

αποδίωξη θηλυκό

• (λόγιο) το διώξιμο, η εκδίωξη

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις αποδιώχνω και διώχνω

Μεταφράσεις

    αποδίωξη

→ δείτε τις λέξεις διώξιμο και εκδίωξη