αποδήμηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αποδήμηση	οι	αποδημήσεις
γενική	της	αποδήμησης*	των	αποδημήσεων
αιτιατική	την	αποδήμηση	τις	αποδημήσεις
κλητική		αποδήμηση		αποδημήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποδημήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αποδήμηση < (ελληνιστική κοινή) ἀποδήμησις

Ουσιαστικό

αποδήμηση θηλυκό

• (λόγιο) θάνατος

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις αποδημώ και δήμος

Μεταφράσεις

    αποδήμηση

→ δείτε τη λέξη θάνατος