αντικαντακουζηνικός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αντικαντακουζηνικός	η	αντικαντακουζηνική	το	αντικαντακουζηνικό
γενική	του	αντικαντακουζηνικού	της	αντικαντακουζηνικής	του	αντικαντακουζηνικού
αιτιατική	τον	αντικαντακουζηνικό	την	αντικαντακουζηνική	το	αντικαντακουζηνικό
κλητική		αντικαντακουζηνικέ		αντικαντακουζηνική		αντικαντακουζηνικό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αντικαντακουζηνικοί	οι	αντικαντακουζηνικές	τα	αντικαντακουζηνικά
γενική	των	αντικαντακουζηνικών	των	αντικαντακουζηνικών	των	αντικαντακουζηνικών
αιτιατική	τους	αντικαντακουζηνικούς	τις	αντικαντακουζηνικές	τα	αντικαντακουζηνικά
κλητική		αντικαντακουζηνικοί		αντικαντακουζηνικές		αντικαντακουζηνικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

αντικαντακουζηνικός < αντι- + καντακουζηνικός

αντικαντακουζηνικός

αντικαντακουζηνικός αρσενικό

(ιστορία) κάποιος που αντιτίθεται στον καντακουζηνισμό ή στον Καντακουζηνό και την πολιτική του
※ Το 1346, όταν επρόκειτο για το γάμο ανάμεσα σε μια ορθόδοξη πριγκίπισσα και έναν άπιστο εμίρη, η Εκκλησία δεν είπε λέξη, παρόλο που η όλη διευθέτηση ήταν αναμφίβολα αντίθετη με τους εκκλησιαστικούς κανόνες. Ίσως να αποτελούσε τροφή για τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς των αντικαντακουζηνικών στην Κωνσταντινούπολη, του πατριάρχη Ιωάννη Καλέκα και της αυτοκράτειρας Άννας. Όμως δεν σώζεται καμία αναφορά αποδοκιμασίας τους· και ο Αλέξιος Απόκαυκος, που θα μπορούσε να είχε ασχοληθεί επισταμένα, είχε πεθάνει. (Donald MacGillivray Nicol, Ιωάννης Καντακουζηνός. Ο απρόθυμος αυτοκράτορας. Αυτοκράτορας Βυζαντίου και μοναχός, c. 1295–1383, μτφρ. Κατερίνα Χαλμούκου, εκδ. Γκοβόστη, Αθήνα 2008, ISBN 978-960-446-064-9, σελ. 268)

αντικαντακουζηνικός