αθάλη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αθάλη	οι	αθάλες
γενική	της	αθάλης	των	αθαλών
αιτιατική	την	αθάλη	τις	αθάλες
κλητική		αθάλη		αθάλες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αθάλη < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική αθάλη < αρχαία ελληνική αἰθάλη (με υποχωρητική αφομοίωση [e-a < a-a])

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈθa.li/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐θά‐λη

Ουσιαστικό

αθάλη θηλυκό

• άλλη μορφή του αιθάλη

Μεταφράσεις

    αθάλη

→ δείτε τη λέξη αιθάλη