ίσια

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ίσια, ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου ίσιος στον πληθυντικό

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈi.sça/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ί‐σια

Επίρρημα

ίσια και λαϊκό ίσα (τροπικό επίρρημα)

1. ευθεία

   ↪ τον είδα να προχωρά ίσια προς το γκρεμό (κατευθείαν)

   ≈ συνώνυμα: ντουγρού

   ↪ κόψ' το 'ίσια το ύφασμα (ευθύγραμμα)

2. ευθέως

   ↪ Θα στο πω στα ίσια: δε θέλω να σε παντρευτώ!

   ※  Τη ρώτησε έτσι απλά και ίσια. (Ευγενία Φακίνου, Η μεγάλη πράσινη, 1987 [μυθιστόρημα])

3. μέχρι

Μεταφράσεις

    ίσια

αγγλικά : straight (en)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ίσια

1. ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του ίσιο, ουδέτερο του ίσιος
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού του ίσια του θηλυκού