Τριποδισκαῖος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Τριποδισκαῖος	οἱ	Τριποδισκαῖοι
γενική	τοῦ	Τριποδισκαίου	τῶν	Τριποδισκαίων
δοτική	τῷ	Τριποδισκαίῳ	τοῖς	Τριποδισκαίοις
αιτιατική	τὸν	Τριποδισκαῖον	τοὺς	Τριποδισκαίους
κλητική ὦ!		Τριποδισκαῖε		Τριποδισκαῖοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Τριποδισκαίω
γεν-δοτ	τοῖν		Τριποδισκαίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «κῆπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Τριποδισκαῖος < Τριποδίσκ(ος) + -αῖος

Ουσιαστικό

Τριποδισκαῖος αρσενικό (ελληνιστική κοινή) ως επίθετο μονογενές μονοκατάληκτο

• (πατριδωνυμικό) ο κάτοικος ή αυτός που κατάγεται από τον Τριποδίσκο

Πηγές

• Τριποδισκαῖος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• Τριποδισκαῖος - Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français (Το Μεγάλο Μπαγί: Λεξικό [αρχαίας] ελληνικής-γαλλικής), Παρίσι: Hachette.